رابطه انگیزه پیشرفت با طرحواره های ناسازگار اولیه و جو عاطفی خانواده

چکیده هدف: هدف پژوهش تعیین پیش­بینی­کننده­های انگیزه پیشرفت بر اساس طرحواره­های ناسازگار اولیه و جو عاطفی خانواده بود. روش : روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری تمام دانش­آموزان دختر سال اول دبیرستان­های شهر قم به تعداد 1823 نفر بود که با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای تصادفی نمونه­ای شامل 160 دانش­آموز انتخاب شدند و به سه پرسشنامه طرحواره­های یانگ 1995، انگیزه پیشرفت هرمنس 1970 و جو عاطفی خانواده هیل برن 1964 پاسخ دادند. یافته­ها : یافته­ها نشان داد جو عاطفی خانواده 6/26 درصد از تغییرات طرحواره­های ناسازگار اولیه و 8/8 درصد از تغییرات انگیزه پیشرفت را پیش­بینی می­کند و طرحواره­های ناسازگار اولیه نیز توان پیش­بینی 6/18 درصد از تغییرات انگیزه پیشرفت را  دارد. از بین مولفه­های طرحواره ناسازگار اولیه در گام اول مولفه بریدگی طرد 7/26 درصد و در گام دوم مولفه بریدگی طرد با دیگر جهت­مندی 7/30 درصد و نیز از بین مولفه­های جو عاطفی فقط مولفه احساس امنیت به­­تنهایی توان پیش­بینی 5/16 درصد تغییرات انگیزه پیشرفت را داشتند. نتیجه ­ گیری : از نتایج این پژوهش می­توان در تشخیص­های بالینی، آموزش­ها و برنامه­ریزی­هایی جهت توجه ویژه و ارایه خدمات به خانواده­ها برای ایجاد جو عاطفی سالم در خانواده استفاده کرد و از این طریق طرحواره­های ناسازگار اولیه را اصلاح کرد و انگیزه پیشرفت را ارتقا داد.